شبکه اجتماعی دارومارو

شبکه اجتماعی دارومارو پل ارتباطی مردم و فعالان حوزه طب سنتی و فرآورده های طبیعی

شبکه اجتماعی دارومارو

شبکه اجتماعی دارومارو پل ارتباطی مردم و فعالان حوزه طب سنتی و فرآورده های طبیعی

عصب سه قلو

درد با منشا عصب سه قلو:


تعریف
درد با منشا عصب سه قلو بعنوان درد در محل عصب دهی حسی عصب های سه قلو می باشد. درد بصورت درد شبیه شوک الکتریکی یا خنجری یک طرفه است که ناگهان شروع و پایان می یابد. بیماردر مراحل بین حملات درد فاقد درد می باشد. اختلال حسی ناحیه درد یا وجود ندارد یا بسیار کم می باشد.

شیوع درد عصب سه قلو 4 یا 5 در هر 100000 نفر می باشد.مشاهدات انجام شده توسط جراحان و گزارش های ثبت شده مطرح کننده این است که اکثریت بیماران با علائم کلاسیک فشارهای مکانیکال عصب سه قلو بویژه زمانی که عصب پل مغز را ترک کرده و در فضای ساب آراکنوئید بطرف cave مکل حرکت می کند مراجعه میکنند.

علت های پیشنهادی دیگر شامل پلاک دمیلینه ام اس ، فوکوس آبسه و جذب استخوان توسط تحریک ناشی از عصب سه قلو در فک فوقانی و تحتانی می باشد. مکانیسم شایعتر، فشار ناشی از شریان بزرگ می باشد.تری ژمینال نورالژی در حدود 1% بیماران مبتلا به ام اس رخ می دهد و تقریبا 2 تا 8% بیماران به درد عصب سه قلو دارند.

صرف نظر از علت این بیماری، این احتمال وجود دارد که هر دو مکانیسم های محیطی و مرکزی در علت این سندرم نقش بازی می کنند.شیوع آن 1/0 تا 2/0 در هر 1000 نفر و رنج وقوع آن از حدود 4 یا 5 در هر 100000 نفر در سال به بیش از 20 در هر 100000نفر هر سال بعد از سن 60 سالگی می باشد.

نسبت زن به مرد حدود 3 به 2 می باشد.عصب سه قلو بزرگترین عصب مغزی می باشد. که درتنه مغز از هسته های سه قلو شروع می شود و در بین سطح قدامی طرفی حرکت کرده و از سرتاسر فضای ساب آراکنوئید عبور کرده تا این که آن وارد استخوان گیجگاه می شود. در آن جا گانگلیون گاسرین در محل caveمکل تشکیل می دهد.


توزیع نسبی درد عصب سه قلو:


تقسیمات آن شامل:


1- شاخه چشمی یا V1 توزیع نسبی درد نورالژی: 20%
2- شاخه گونه ای یا V2 توزیع نسبی درد نورالژی: 44%
3- شاخه فکی یا V3 توزیع نسبی درد نورالژی: 36%


علائم:
علائم معمول درد عصب سه قلو شامل درد شبیه شوک الکتریکی در محل توزیع یک یا چند شاخه عصب سه قلومی باشد.درد اغلب متناوب است با فواصل بدون درد که به مدت ماه ها یا اغلب سالها طول می کشد.درد ممکن است بین چند ثانیه تا کمتر از 2 دقیقه طول بکشد.


درد حداقل از این 5 مشخصه 4 خصوصیت را دارد:


1-توزیع در طول یک یا تقسیمات بیشتر عصب سه قلو
2-شدید شدن ناگهانی با کیفیت تیزو سطحی و خنجری و سوزاننده
3-شدت زیاد، شتاب از نواحی محرک یا بوسیله فعالیت های روزانه مشخص مثل غذا خوردن،صحبت کردن، شستن صورت یا تمیز کردن دندان بیماربین حملات کاملا بدون علامت است. به طور کلی هیچ نقص عصبی وجود ندارد.


معاینه فیزیکی:
تشخیص آن بطور اولیه از طریق تاریخچه بالینی داده می شود.کرایتریایی sweet برای این تشخیص شرح دهنده درد 5 گانه می باشد.در صورت عدم وجود این مشخصات تشخیص درد با منشا عصب سه قلو مورد سوال قرار گیرد.

درپیگیری درد حمله ای و ناگهانی می باشد. درد ممکن است با تحریک توسط لمس سطحی صورت(نواحی محرک) برانگیخته شود.درد به محدوده توزیع عصب تری ژمینال محدود می شود . درد یک طرفه است و معاینات حسی بالینی طبیعی می باشد. در صورت امکان،معاینه فیزیکی حفره دهان ، ساختمان دندانها و محل توزیع عصب سه قلو برای رد کردن بیماری های دیگر باید انجام شود.

معاینه کامل اعصاب مغزی باید انجام شود.هیچ نقص حسی یا حرکتی نباید وجود داشته باشد ولی معاینات پی در پی ممکن است تغییرات و تشخیص علت ثانویه درد عصب سه قلو را مشخص کنند.


محدودیتهای عملکردی:
به طور کلی هیچ نقص عصبی یافت نمی شود.درحالی که درد ممکن است منجربه اختلال مهم در فعالیت های روزمره شود در طول شعله ور شدن بیماری بیماران ممکن است بعلت درد دچار ازکارافتادگی عملکردی شوند.بیماران ممکن است قادر به انجام کارهای در محدوده توزیع عصب سه قلو نباشند مثل شانه کردن موها ، جویدن غذا یا تراشیدن ریش .

صحبت کردن با تلفن ممکن است دردناک باشد. ممکن است عینک زدن یا آرایش کردن محدود شود.درد عصب سه قلومداوم نیست بلکه حمله ای است که پیشنهاد کننده دیس شارژهای خود به خودی سلولهای عصبی خاص است و به طور مکرر توسط تحریکات لمسی بی ضرر تکرار می شود. بنابراین هر فعالیتی که منجر به تماس با صورت می شود ممکن است مشکل یا غیر ممکن شود.


مطالعات تشخیصی:
بعد از شک یا تشخیص درد عصب سه قلو باید بررسی های تشخیصی مغز با سی تی اسکن یا ام آرآی انجام شود.


ممکن است لازم باشد ام آرآی جهت رد کردن این موارد انجام شود:

1- پلاک هایMS
2- دیدن ارتباطات آناتومیک ریشه سه قلو
3-دیدن موارد اشکالات عروقی که ممکن است باعث فشار شوند.


نوار عصب و عضله و تستهای کمی حسی ممکن است نتایج کمی ، حساس و objective جهت تشخیص تعیین محل آسیب عصب تری ژمینال فراهم کنند.مطالعات دیگری که ممکن است درتشخیص نقش داشته باشند شامل رادیوگرافی سینوس ها و جمجمه است .دفتریادداشت روزانه درد می تواند کمک کننده باشد.






جهت کسب اطلاعات بیشتر واتصال به  شبکه اجتماعی دارومارو می توانید از طریق وب سایت

www.daroomaroo.com

یا از طریق شبکه های اجتماعی ما به آدرس های

پیج اینستاگرام:

Daroomaroo.company

کانال تلگرام:

t.me/daroomaroo

 دنبال کنید


نزول بیضه

عدم نزول بیضه اززمان تولد

موقع تولد در نوزادان عدم وجود و لمس بیضه در کیسه به صورت شایعی دیده می شود.

موقع تولد در نوزادان عدم وجود و لمس بیضه در کیسه به صورت شایعی دیده می شود. تخمین زده شده است که شیوع آن حدود 1 نوزاد از هر 25 تولد می باشد. در اغلب نوزادان هیچ اقدامی انجام نمی شود و بیضه ها به صورت خودبه خود طی مدت 3-6 ماه به داخل کیسه بیضه نزول پیدا می کنند. در تعداد معدودی از این شیرخواران بیضه ها پایین نمی آیند که می تواند به صورت یک طرفه یا دو طرفه باشد.

 

علل:

علت عدم نزول بیضه کاملا شناخته شده نیست. ولی وجود سابقه خانوادگی، نوزادان نارس و نوزادان با تولد وزن کم را به عنوان عوامل خطر ذکر کرده اند.

 

تشخیص:

بیضه های پایین نیامده در شیرخواران بدون علامت هستند. تنها علامت آن خالی بودن اسکروتوم یا کیسه بیضه می باشد. بیضه می تواند قابل لمس یا غیر قابل لمس باشد. ولی دراغلب شیر خواران بیضه پایین نیامده در جای غیرطبیعی و بالاتر از کیسه ی بیضه،  لمس می شود.

سونو گرافی در تعیین محل و اندازه بیضه کمک کننده است. مواردی از لاپاراسکوپی به عنوان ابزار تشخیصی در بیضه های غیر قابل لمس استفاده می شود. در لاپارسکوپی داخل شکم و لگن کودک رویت می شود و با تعیین محل بیضه نقش تشخیصی و درمانی را  ایفا می کند. البته لاپارسکوپی ارزش تشخیصی و درمانی در بیضه های قابل لمس ندارد.

 

روش های درمان:

برای پیشگیری از عقیمی، تورشن، عوارض احتمالی فتق همراه و سرطان بیضه، ارکیدوپکسی (عمل جراحی پایین آوردن بیضه و ثابت کردن آن در کیسه) در بیماران مبتلا به بیضه پایین نیامده توصیه می شود.

بهترین سن عمل جراحی بعد از6 ماهگی می باشد. درجه حرارت متعادل و مطلوب برای بافت های اسپرم ساز بیضه، حدود 33 درجه سانتی گراد است. بیضه هایی که در شکم یا کانال اینگوینال (کشاله ران) واقع شده اند، در معرض درجه حرارت بدن قرار دارند که  این خود باعث استحاله و لاغر شدن بیضه و به تبع آن عقیمی می شود.

ثابت شده است که این تغییرات از 6 ماهگی شروع می شود لذا بهترین زمان دخالت جراحی بعد از 6 ماهگی بوده و تاخیر در درمان می تواند عوارض جبران ناپذیری در پی داشته باشد. خطر بی هوشی در این سن با سنین بالاتر یکسان است و ترس واهی از  عوارض بی هوشی و تاخیر در درمان، پیامد خطرناکی دارد.

از دیگر دلایل دخالت جراحی در بیضه های پایین نیامده بالا بودن شانس ابتلا به تورشن یا پیچش بیضه می باشد. بیضه از ساقه ای آویزان است که اصطلاحا اسپر ماتیک کورد نامیده می شود

 گاهی بیضه حول محور خود پیچش پیدا می کند که این عارضه بیشتر در بیضه های پایین نیامده به علت عدم ثابت بودن دیده می شود. اگر در عرض 6 ساعت تحت عمل جراحی عاجل و اورژانس قرار نگیرند، ممکن است گانگرن و سیاه شدن وبه تعبیری مرگ  بافت بیضه اتفاق بیافتد.

این عارضه در بیمارانی که یک بیضه دارند، می تواند عقیمی دائمی و قطعی برای بیمار ایجاد کند.

از دیگر عوارض بیضه های پایین نیامده وجود فتق همراه کشاله ران در این بیماران می باشد. حدود 60 تا 90 در صد بیماران با بیضه نزول نکرده، فتق اینگوینال یا کشاله ران نیز دارند. فتق ارتباط نا به جای حفره داخل شکم با بیرون از شکم است. این ارتباط  باعث بیرون زدگی محتویات داخل شکم به بیرون از شکم شده و باعث آسیب احشائ داخل شکم و همچنین آسیب ساقه بیضه و خود بیضه می شود. لذا یکی دیگر از علل دخالت جراحی در بیماران بیضه پایین نیامده فتق همراه احتمالی میباشد.

از عوارض دیگر بیضه های نزول نکرده احتمال افزایش سرطان بیضه در این بیماران است که در بین سنین 20 تا 40 سالگی ایجاد می شود. به همین دلیل هم کودک و هم والدین بایستی نسبت به وقوع این عارضه آگاهی داشته باشند و بعد از عمل هر سال یک بار  توسط پزشک معالج جراح ویزیت شوند. علاوه بر آن باید بعد از بلوغ به کودک آموزش لازم برای معاینه خود داده شود و کوچکترین تغییر در اندازه و قوام بیضه باید به پزشک معالج گزارش داده شود.

نتیجه اینکه بیماری بیضه پایین نیامده باید جدی تلقی شده و بهترین زمان عمل جراحی آن بعد از 6 ماهگی است و منابع علمی به روز و جدید، بر پرهیز از تاخیر در جراحی این کودکان و شیر خواران بسیار تاکید دارند.

 







جهت کسب اطلاعات بیشتر واتصال به شبکه اجتماعی دارومارو می توانید از طریق وب سایت

www.daroomaroo.com

یا از طریق شبکه های اجتماعی ما به آدرس

Daroomaroo.company

در پیج اینستاگرام و آدرس

t.me/daroomaroo

درتلگرام دنبال کنید.


عفونت زخم جراحی

عفونت زخم جراحی

عفونت‌ زخم‌ جراحی‌ عبارت‌ است‌ از عفونت‌ حاصل‌ از آلودگی‌ باکتریایی‌ در حین‌ یا پس‌از عمل‌ جراحی‌. به‌ دنبال‌ عمل‌ جراحی‌ و بسته‌ به‌ نوع‌ آن‌، در 30% -1/5% موارد عفونت‌ ایجاد می‌گردد.


علایم‌ شایع‌:

۱. تب‌ (گاهی‌ اوقات‌)

۲. درد و قرمزی‌ دور زخم‌ جراحی‌

۳. چرک‌ و تجمع‌ سایر مایعات‌ در اطراف‌ برش‌ که‌ بخیه‌ها را محکم‌تر می‌کنند.


علل‌ بیماری:

عفونت‌ با باکتری‌ها شامل‌ استرپتوکوک‌ها، استافیلوکوک‌ها یا سایر میکروب‌ها. علی‌رغم‌ احتیاطات‌ کامل‌ برضد این‌ میکروب‌ها، روش‌های‌ ضدعفونی‌کننده‌ جدید قبل‌ از عمل‌ جراحی‌ و مراقبت‌های‌ خوب‌ پس‌ از عمل‌، گاهی‌ عفونت‌ ایجاد می‌شود.


عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. اشخاص‌ مسن‌تر

۲. تغذیه‌ ناکافی‌

۳. هرگونه‌ بیماری‌ مزمن‌ به‌ ویژه‌ دیابت‌ شیرین‌

۴. جراحی‌ در دستگاه‌ گوارش‌

۵. استفاده‌ از داروهای‌ سرکوبگر ایمنی‌

۶. بیماران‌ چاق‌

۷. بیماران‌ مبتلا به‌ سرطان‌


پیشگیری‌:

۱. استفاده‌ هرچه‌ کمتر از بخیه‌

۲. تمیز کردن‌ کامل‌ پوست‌ قبل‌ از جراحی‌

۳. استفاده‌ از آنتی‌بیوتیک‌های‌ خاص‌ مثل‌ نئومایسین‌ پیش‌ از جراحی‌ در دستگاه‌ گوارش‌ برای‌ استریل‌ کردن‌ لوله‌ گوارش‌


 عواقب‌ مورد انتظار:

معمولاً در بیشتر بیماران‌ با تخلیه‌ چرک‌ و درمان‌ آنتی‌بیوتیکی‌ قابل‌ علاج‌ است‌. بهبودی‌ عفونت‌ زخم‌ جراحی‌ حدود 2 هفته‌ طول‌ می‌کشد.


 عوارض‌ احتمالی‌:

۱. پریتونیت‌

۲. مسمومیت‌ خونی‌

۳. تداخل‌ با بهبودی‌ طبیعی‌ محل‌ برش‌ پس‌ از جراحی‌ که‌ گاهی‌ مستلزم‌ یک‌ جراحی‌ دیگر و ترمیم‌ است‌.


درمان‌:

۱. آزمونهای‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ کشت‌ چرک‌ یا خون‌ حاصل‌ از محل‌ عفونت‌ در آزمایشگاه‌

۲. تسکین‌ درد با گرما. استفاده‌ از کیسه‌ گرم‌ یا کمپرس‌ گرم‌ به‌ مدت‌ 40-30 دقیقه‌، 4-3 بار در روز

۳. در صورتی‌ که‌ زخم‌ ترشح‌ کند، لباسها را به‌ دفعات‌ عوض‌ کنید.

۴. جراحی‌ برای‌ برش‌ و تخلیه‌ آب‌ زخم‌ (گاهی‌ اوقات‌) ممکن‌ است‌ لازم‌ باشد.


 داروها:

۱. آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مقابله‌ با عفونت‌

۲. مکمل‌های‌ ویتامینی‌ و معدنی‌ برای‌ تسریع‌ بهبودی‌

۳. مسکن‌ها. می‌توانید برای‌ تسکین‌ درد خفیف‌ از داروهای‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ مثل‌ استامینوفن‌ استفاده‌ کنید.


 فعالیت‌:

تا محوشدن‌ تمام‌ علایم‌ در بستر استراحت‌ کنید.


 رژیم‌ غذائی‌:

معمولاً رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ لازم‌ نیست‌.


در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:

اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ عفونت‌ زخم‌ جراحی‌ را داشته‌ باشید. اگر تب‌ بالا یا احساس‌ ناخوشی‌ عمومی‌ ایجاد شود و به‌ نظر برسد عفونت‌ پس‌ از درمان‌ بدتر شده‌ است‌. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ داشته‌ باشند.


توصیه طب سنتی برای عفونت زخم بعدازجراحی

گذاشتن پانسمان عسل روی زخم ،دررفع عفونت  زخم خیلی موثراست.

 

 





جهت کسب اطلاعات بیشتر واتصال به شبکه اجتماعی دارومارو می توانید از طریق وب سایت

www.daroomaroo.com

یا از طریق شبکه های اجتماعی ما به آدرس

Daroomaroo.company

در پیج اینستاگرام و آدرس

t.me/daroomaroo

درتلگرام دنبال کنید.

جدا شدن جفت قبل از زایمان

جداشدن جفت قبل از زایمان

جدا شدن‌ جفت‌ قبل‌ از زایمان‌ عبارت‌ است‌ از جدا شدگی‌ جفت‌ از دیواره رحم‌ به‌ طور ناقص‌ در سه‌ ماهه آخر بارداری‌.

جدا شدن زودرس جفت، قبل از تولد نوزاد رخ می دهد. میزان کنده شدن جفت، اگر کمتر از چند سانتیمتر باشد، معمولا بی اهمیت می باشد، ولی جدا شدن کامل جفت برای مادر و جنین کشنده است.

لازم‌ به‌ یادآوری‌ است‌ که‌ تمامی‌ مواد مغذی‌ و اکسیژن‌ از راه‌ جفت‌ به‌ جنین‌ می‌رسند. لذا اگر جفت‌ زودتر از موعد از دیواره رحم‌ جدا شود، زندگی‌ جنین‌ به خطر می‌افتد.


علایم‌

- خونریزی تیره رنگ که در 80 درصد موارد آشکار و در 20 درصد موارد مخفی است.

- درد شکم یا پشت

- سفت شدن و حساسیت رحم


اگر خانمی در سه ماهه سوم حاملگی ناگهان دچار افت فشار خون، تپش قلب، نبض ضعیف و پوست سرد و عرق کرده شود، حتی بدون خونریزی خارجی، باید سریعا بستری و تحت نظر گرفته شود. اگر افزایش فشارخون حاملگی هم وجود داشته باشد، وضعیت خطرناک تر است.


در مواردی که جدا شدن جفت زیاد است، علائم زیر نیز دیده می شوند:

- شوک‌ (در این‌ حالت‌ قلب‌ تندتر می‌زند، تنفس‌ تندتر می‌شود و به‌ بیمار حالت‌ منگی‌ یا گیج‌ زدن‌ دست می‌دهد).

- ناراحتی جنین‌، به‌ طوری‌ که‌ ضربان‌ قلب‌ جنین‌ قابل‌ شنیدن‌ نباشد.

-انعقاد خون در داخل‌ رگ های‌ بدن‌ : به‌ هنگام‌ جدا شدن‌ جفت‌، برخی‌ مواد آن‌ به‌ خون‌ مادر وارد می‌شوند و باعث‌ انعقاد خون‌ در داخل‌ رگ های‌ مادر می‌شوند.

عواملی مانند فشار خون بارداری، سیگار کشیدن، مصرف کوکائین و الکل، بندناف کوتاه، سن بالای مادر، فعالیت زیاد بدون تغذیه کافی، گروه خونی O مادر، چندقلویی و فیبروم رحمی نقش مهمی در جداشدن زودرس جفت دارند

- به‌ علت‌ مصرف‌ ‌ بیش‌ از حد مواد انعقادی‌ در داخل‌ رگ های‌ بدن‌ مادر و ناکافی‌ بودن‌ آنها برای‌ بند آوردن‌ خونریزی‌، امکان‌ دارد خونریزی‌هایی‌


در نقاط‌ مختلف‌ بدن‌ دیده‌ شوند، مثلا خونریزی‌ از بینی‌، خونریزی‌ در ادرار، خونریزی‌ از نواحی‌ زخم‌ شده‌، خونریزی‌ به‌ داخل‌ پوست‌، پدید آمدن‌ نقاط‌ گرد و قرمز رنگ‌ در پوست.‌


علل

علت اصلی و اولیه ناشناخته مانده است، اما عواملی مانند سیگار کشیدن، مصرف کوکائین و الکل، بندناف کوتاه، سن بالای مادر، فعالیت زیاد بدون تغذیه کافی، گروه خونی O مادر، چندقلویی وفیبروم رحمی نقش مهمی دارند.

اما بارزترین عامل مستعدکننده،افزایش فشارخون مادراست که تقریبا در نیمی از بیماران دیده شده است.

ضربه مستقیم به رحم در اثر دعوا یا تصادف از علل مهم و رو به افزایش است.

سابقه قبلی کنده شدن جفت، خطر عود آن را در حاملگی های بعدی، 10 تا 20 برابر می کند.


عوارض

- شوک‌ یا خونریزی‌ به‌ حدی‌ که‌ زندگی‌ مادر را به‌ مخاطره‌ اندازد.

- مرگ‌ جنین‌ و مادر

- آسیب‌ به‌ مغز جنین‌


درمان‌

درمان‌ به‌ شدت‌ جداشدگی جفت‌، وضعیت‌ جنین‌ و مدت‌ زمانی‌ که‌ از بارداری‌ گذشته‌ است‌، بستگی‌ دارد.

هنگام جدا شدگی‌ جفت‌ قبل‌ از زایمان‌، باید زن باردار را سریعا به بیمارستان رساند.

اگر جداشدگی‌ جفت‌ خفیف‌ باشد، امکان‌ دارد پس‌ از معاینه‌ به‌ خانه‌ باز گردید و در رختخواب استراحت‌ نموده‌ و تحت‌ مراقبت‌ دقیق‌ قرار بگیرید.

به‌ غیر از موارد خفیف‌، بستری شدن‌ در بیمارستان‌ ضروری‌ است‌.

اگر زایمان‌ فوری‌ ضروری‌ باشد، برای‌ شروع‌ و تسریع‌ زایمان‌ ازاکسی توسین استفاده‌ می‌شود.

تزریق‌ سرم‌ ممکن‌ است‌ ضروری‌ باشد.

امکان‌ دارد‌ برای‌ جایگزین‌ کردن‌ خون‌ از دست‌ رفته‌، نیاز‌ به‌ تزریق‌ خون‌ باشد.


فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری 

اگر معلوم‌ شد که‌ جداشدگی‌ جفت خفیف‌ بوده‌ و شما می‌توانید در خانه‌ تحت‌ مراقبت‌ باشید، تا زمان‌ قطع‌ خونریزی‌ و رفع‌ سایر علایم‌، در رختخواب‌ استراحت‌ نمایید.

در زمان ابتلا به این مشکل، فعالیت های‌ عادی‌ خود را تا زمانی‌ که‌ دستورالعمل‌ خاصی جهت‌ آن‌ داده‌ نشده‌ است،‌ از سر نگیرید.


در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر هنگام‌ بارداری‌ دچار خونریزی شدید، به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه نمایید.







جهت کسب اطلاعات بیشتر واتصال به  شبکه اجتماعی دارومارو می توانید از طریق وب سایت

www.daroomaroo.com

یا از طریق شبکه های اجتماعی ما به آدرس های

پیج اینستاگرام:

Daroomaroo.company

کانال تلگرام:

t.me/daroomaroo

 دنبال کنید


انعقاد خون

انعقادخون چیست؟

خون ما مخلوط پیچیده‌ای از قطعات جامد شناور درون مایع است. قطعات جامد آن همان گلبول‌های قرمز، سفید و پلاکت‌ها هستند.

بخش مایع خون هم پلاسما نام دارد که بی‌رنگ است و عمده آن از آب تشکیل شده که البته پروتئین‌های مهمی چون پروتئین‌های مسئول انعقاد، غذا و املاح معدنی و البته گازهای دفعی به وسیله آن حمل می‌شوند.

بیشتر عوامل انعقادی در کبد ساخته می‌شوند. برای مثال، پروتئینی در پلاسمای خون وجود دارد که مدام به وسیله سلول‌های کبدی ساخته می‌شود. این پروتئین موجب می‌شود مولکول‌هایی موسوم به "فیبرینوژن" که در پلاسما هستند، تکثیر پیدا کنند و به هم متصل شوند و رشته‌ای را به نام "فیبرین" بسازند. این رشته‌های فیبرین گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را در محل خون‌ریزی به دام می‌اندازند و در عرض چند دقیقه، توده‌ای نرم و ژله مانند به نام "لخته ی خون" به وجود می‌آید که محل پارگی رگ را پرُ می کند.

وقتی پوست آسیب می‌بیند و رگ خونی پاره می‌شود، باکتری‌ها در محل پارگی رگ، تجمع کرده و سعی می‌کنند از محل نشت خون وارد بدن شوند. برای همین گلبول ‌های سفید خون از جدار رگ خارج شده و به باکتری‌های مهاجم حمله می‌کنند. 

شاید این سئوال در ذهن‌تان شکل بگیرد که (اگر آن پروتئین مسئول انعقاد خون، همواره در پلاسمای خون است، پس چرا خون همواره در گردش طبیعی است و منعقد نمی‌شود؟)

درست است. اما هم پلاکت‌ها و هم پروتئین پلاسما به صورت غیر فعال در خون ما قرار دارند و عامل محرکی لازم است تا آنها را فعال کند.

آن عامل محرک، آسیب به دیواره عروق(پارگی رگ) است، که یک پیغام از سوی بافت آسیب دیده به عوامل انعقادی می‌رساند تا روند انعقاد را شروع کنند. گاهی نیز آسیبیداخلی مانند آسیب به خود پلاکت‌ها و تخریب آنها موجب می‌شود ماده‌ای را از خود آزاد کنند که به فاکتورهای انعقاد خون، پیام شروع بدهد. اگر یکی از فاکتورهای انعقادی آن روز غایب باشد یا کارش را درست انجام ندهد، انعقاد خون به مشکل بر می‌خورد و خون زیادی از دست می‌دهیم. 

بیماران هموفیلی یکی از فاکتورهای انعقاد خون را ندارند و برای همین دچار مشکل می‌شوند. از این گذشته چون عوامل انعقاد خون در کبد ساخته می‌شوند، اگر کبد، بیمار باشد مانند هپاتیت یا سیروز کبدی، روند انعقاد خون مختل می‌شود. 

حتی کاهش ذخیره ویتامینی در کبد مانند کمبود ویتامین K، می‌تواند به کاهش تولید عوامل انعقادی در کبد بیانجامد.


توصیه های طب سنتی برای انعقادخون

برروی دانه های بلال قارچی به عمل می آید که مفیداست.

زنجبیل ،پیاز،سیر ضدانعقادخون هستند.










جهت کسب اطلاعات بیشتر واتصال به  شبکه اجتماعی دارومارو می توانید از طریق وب سایت

www.daroomaroo.com

یا از طریق شبکه های اجتماعی ما به آدرس های

پیج اینستاگرام:

Daroomaroo.company

کانال تلگرام:

t.me/daroomaroo

 دنبال کنید